W sobotę 2 lipca o godz. 11:00 zapraszamy w Poznaniu na Liturgię Eucharystii, która będzie celebrowana przed Marszem Równości w intencji wszystkich osób dyskryminowanych, zwłaszcza osób LGBT+. Liturgia będzie prowadzona przez Reformowany Kościół Katolicki, ale serdecznie zaproszeni są wszyscy!
„Tęczowa Eucharystia” celebrowana jest od lat przez Reformowany Kościół Katolicki w trakcie obchodów Pride Week Poznań.
Zapraszamy 2 lipca na godz. 11 do kaplicy RKK na Os. Powstańców Warszawy 9A
Dziś polecamy audycję internetową TOK FM Marty Zdanowskiej z udziałem miedzy innymi Marcina Dzierżanowskiego, współzałożyciela i pierwszego prezesa Fundacji Wiara i Tęcza. Rozmowa na temat tego, jak chrześcijanie LGBT+ mogą być sobą w Kościele.
Dziękujemy serdecznie wszystkim idącym z nami w Parada Równości/KyivPride oraz uczestniczącym w spotkaniach przedparadowych: "Tęcza nad Kościołem" i spotkaniu rocznicowym WiT Warszawa; grupa warszawska świętowała 10 (a w zasadzie 11) lat istnienia i jest po WiT Poznań i WiT Kraków najstarszą naszą grupą.
Bądźmy dumni i dumne z bycia chrześcijanami LGBT+, nie bójmy się stać w prawdzie, wspierajmy się nawzajem.
Jeśli szukasz kontaktu do którejś z naszych grup lokalnych albo grupy wirtualnej, napisz do nas! (https://bit.ly/34CcbKK) - Fundacja Wiara i Tęcza.
Dziś polecamy rozmowę Renaty Kim Anną Strzałkowską z grupy Wiara i Tęcza Trójmiasto i jej żoną Martą Abramowicz - "Trzeba żyć w prawdzie i w zgodzie ze sobą. Nie wolno się ukrywać i ciągle odczuwać stresu, zastanawiając się, czy ktoś o nas wie, czy nie. Kiedy się ujawnimy, stres maleje" - mówi Strzałkowska.
Jason Steidl-Jack jest gejowskim teologiem katolickim i asystentem profesora religioznawstwa na Uniwersytecie św. Józefa w Nowym Jorku. W grudniu 2022 r. ukaże się jego pierwsza książka, LGBTQ Catholic Ministry: Past and Present. Mieszka na Brooklynie wraz z mężem Damianem.
"11 stycznia 2022 roku pobraliśmy się z Damianem, moim najlepszym przyjacielem. Wolelibyśmy, żeby ślubu udzielił nam ksiądz katolicki, w naszej katolickiej parafii i wśród otaczających nas katolickich przyjaciół. Ale katolicki ślub — a nawet błogosławieństwo — nie jest możliwe.
Życie z Damianem odnowiło moją wiarę. Przed spotkaniem z nim, niewiele się modliłem. Żartuję, że ja jestem teologiem, ale to on jest prawdziwym wierzącym. Teraz budzimy się każdego ranka i odmawiamy razem modlitwę, tak, jak pamiętam, robili to moi rodzice. Lubię śpiewać muzykę gospel pod prysznicem czy kiedy piszę poranne maile. Damian wierzy, że Bóg przeprowadzi nas przez życie. Odkąd jesteśmy razem, wielokrotnie widziałem, jak nasze modlitwy zostały wysłuchane.
Szczególnie ważna jest msza w niedzielę. Podnosimy razem ręce podczas Ojcze nasz i całujemy się na znak pokoju. To święty czas, żeby nadrobić zaległości. Jesteśmy lepiej przygotowani na nasz tydzień, ponieważ razem chodzimy na mszę. Bóg jest dużą częścią naszego związku.
Życie rodzinne z Damianem nie zawsze jest romantyczne czy idealne, ale jest ugruntowane. Uczę się być mniej samolubny w małych rzeczach. Nie jest to ani powieść arlekina, ani hagiografia, ale jest w niej Bóg i to jest dobre.
Poślubienie Damiana było aktem wiary, w którym zrodziła się łaska Boża. Damian i ja uczymy się i rozwijamy. Jeśli się kłócimy, staramy się szybko godzić. Jestem o wiele bardziej świadomy swojej potrzeby miłosierdzia, łaski i przebaczenia niż kiedykolwiek wcześniej.
Każdego dnia Damian i ja jesteśmy coraz bardziej pewni naszego związku. Stajemy się parą, do której Bóg nas wzywa. Odnajdujemy dobro i piękno we wspólnym życiu. Małżeństwo nas przemienia, otwiera na świat i przybliża do naszego Stwórcy. Kościół instytucjonalny zaprzecza sakramentalności naszej miłości, ale doświadczenie małżeństwa z Damianem każe mi myśleć, że Kościół jest tutaj w błędzie."
źródło Fundacja Wiara i Tęcza
300-osobowa franciszkańska prowincja św. Elżbiety w Niemczech wybrała na swojego nowego przełożonego księdza Markusa Fuhrmanna, który kilka tygodni temu publicznie ujawnił się jako gej.
W wywiadzie dla MK-Online, Fuhrmann wyjaśnił, dlaczego ujawnił się jako gej. „Jeśli sam jestem gejem, to chcę pokazać, że w tej posłudze również mogę być częścią Kościoła. To ważne, bo tak nie powinno być w Kościele. Niestety w naszym Kościele jest zbyt dużo hipokryzji instytucjonalnej” – powiedział.
"Chciałbym promować postrzeganie, że my jako kościół jesteśmy kolorowi, kościół jest (także) dla queer, że tego chce Bóg, odpowiada za różnorodność stworzenia i dlatego jest to całkiem normalne."
Ponadto nowy przełożony franciszkanin powiedział: „Osobiście popieram wysiłki Drogi Synodalnej, jestem za krytycznym przemyśleniem celibatu w kapłańskim i jestem za dostępem kobiet do posługi święceń”.
Dziś polecamy Tygodnik Powszechny i rozmowę z Uschi Pawlik i Miszą Czerniakiem, z Fundacji Wiara i Tęcza. Mówią o konferencji Europejskiego Forum Chrześcijańskich Grup LGBT, o ekumenizmie osób marginalizowanych, wyzwania dla wierzących osób LGBT+.
Rozmawiała Agnieszka Piskozub-Piwosz.
"Trzeba walczyć o widoczność osób LGBT+, również wierzących osób LGBT+, zwłaszcza rzymskich katolików w Polsce. Zbyt wiele otrzymaliśmy ciosów i zbyt wiele słyszeliśmy strasznych rzeczy o sobie, by oddawać teraz w Kościele pole homofobii".
Artykuł dostępny bezpłatnie po zalogowaniu - TUTAJ.
Dzisiaj przypada kolejna rocznica masakry w gejowskim klubie Pulse w Orlando na Florydzie, w którym zginęło 49 osób. 12 czerwca 2016 r. w nocy, morderca wpadł do klubu Pulse i zaczął strzelać do osób w klubie zabijając 49 osób i wiele raniąc. Wkrótce sam zginął od policyjnych kul.
Większość ofiar pochodziło z Puerto Rico, wśród ofiar były pary jednopłciowe, młodzi ludzie i jak matka, która była z swoim synem w klubie.
Niestety nie tylko oni w ostatnim czasie zostali ofiarami nienawiści i homofobii, co jakiś czas słychać o kolejnych atakach na osoby LGBTQ+ na całym świecie, także bardzo często w naszym kraju.
Dziś szczególnie wspominamy tych, którzy zginęli w Orlando, ale także wszystkich, którzy zapłacili życiem za bycie LGBTQ+. Modlimy się za wszystkich, którzy cierpią z powodu przemocy za to kim są i braku akceptacji wobec nich.
Przy okazji świętowania niedzieli mamy dla Was ciekawostkę.
Muzyka jest bardzo ważnym elementem praktykowania religii; dla wielu z nas pieśni pamiętane z dzieciństwa albo śpiewane w młodości pozostają na zawsze wspaniałym przypomnieniem bliskiej relacji z Bogiem. Kto śpiewa, podobno dwa razy się modli, dlatego ważne jest, by móc znaleźć dla siebie odpowiednią formę wyrazu. Ma to również wielkie znaczenie dla chrześcijan LGBT+. „Wiara i Tęcza” od lat ma swój śpiewnik wykorzystywany podczas rekolekcji i innych spotkań, obejmujący ważne dla nas utwory. Podczas konferencji Europejskiego Forum Chrześcijańskich Organizacji LGBT+ śpiewamy między innymi „All Are Welcome”, głęboko odczuwając wagę tych słów.
Północnoamerykańska organizacja zajmująca się chrześcijańską muzyką liturgiczną, mające ponad sto lat stowarzyszenie The Hymn Society, wydało śpiewnik z chrześcijańską muzyką queer „Songs for the Holy Other”. Jego założeniem jest, by pomóc powstrzymać budowanie murów między chrześcijanami, i by pomóc osobom nieheteronormatywnym odnaleźć swoje miejsce przed Bogiem, a wspólnotom – przyjąć takie osoby w całej prawdzie o nich i celebrować ich odmienność w tej potężnej formie modlitwy, jaką jest muzyka
Śpiewnik można pobrać na stronie The Hymn Society
Bardzo bogaty i zróżnicowany śpiewnik powstał w kontekście północnoamerykańskim, gdzie chrześcijaństwo jest bardzo zróżnicowane w podejściu do nieheteronormatywności. Wiele głównych wyznań protestanckich i anglikańskich, takich jak episkopalizm, luteranizm i prezbiterianizm, wyświęca duchownych LGBTQ, akceptuje małżeństwa osób tej samej płci, a jednak sytuacja może znacznie różnić się w zależności od kongregacji. katolicyzm, mormonizm i wiele wyznań baptystycznych, na ogół nie akceptują osób LGBTQ ani nie wyznaczają ich na przywódców. Ci, którzy dorastają w taki Kościołach, często mają złożoną i bolesną relację ze swoją wiarą, która może doprowadzić ich do całkowitego porzucenia religii lub poszukiwania innego wyznania.
Według niedawnego badania Pew Research Center około 54% praktykujących chrześcijan w USA stwierdziło, że homoseksualizm powinien być akceptowany. Około 47% osób LGBTQ jest religijnych, jak stwierdzono w badaniu z 2020 r., przy czym o swojej wierze najczęściej mówią chrześcijanie. (CNN)
Dziś zwracamy uwagę na ciekawy wniosek z publikowanego przez ILGA Europe rankingu krajów pod kątem nastawienia do osób LGBT+. https://bit.ly/3GVk5S8
Na samej górze i na samym dole znajdują się dwa najbardziej chyba katolickie kraje Europy – odpowiednio Malta i Polska. To pewnie nie przypadek, że arcybiskup Malty Charlese Scicluna wielokrotnie przepraszał społeczność LGBT+ za postawę Kościoła i otwiera maltańską wspólnotę katolików na równość. Arcybiskup Scicluna podkreśla, że Kościół musi odejść od języka ideologii. Jego głównym przesłaniem jest abyśmy pamiętali, żeby traktować każdego człowieka z szacunkiem i godnością, bo tylko w ten sposób możemy okazać miłość Chrystusa. https://bit.ly/39984Mo
Artykuł TVN24 - Malta powinna być dla nas wzorem - TUTAJ
Malta uzyskuje najwyższe wyniki w wynikach badań praw osób LGBT. Malta przez zaledwie kilka lat, zrobiła duży krok w równości dla LGBT. Ten katolicki bastion, gdzie legalna aborcja jest zakazana i rozwód był nie dawno jeszcze zakazany dozwolony jest od 2011 roku, w 2014 roku głosowano za związkami partnerskimi.
Dziś wieści o najnowszych nominacjach biskupich papieża Franciszka, które wpisują się w nurt zmiany kościelnego myślenia o osobach LGBT+. Kardynał-elekt Robert McElroy z San Diego wiele razy dobrze mówił o osobach LGBT+ - ten biskup na stanowisku kardynalskim pomoże zmienić kształt episkopatu Kościoła katolickiego w USA, bardzo tradycjonalistycznego i homofobicznego. McElroy w przeszłości krytykował postawy innych biskupów, np. biskupa Illinois Thomasa Paprockiego, który stworzył politykę zakazującą komunii i pogrzebów dla osób LGBT które wzięły ślub. Wewnętrzna krytyka w episkopacie USA to rzadkość, więc tym bardziej godna zauważenia.
Dodatkowo Papież Franciszek wybrał nowego przewodniczącego Konferencji Episkopatu Włoch, kardynała Matteo Zuppiego. We wstępie do niedawno wydanej książki zatytułowanej „Kościół i homoseksualizm” pisał on: „Tylko wtedy, gdy Kościół naprawdę zacznie patrzeć na ludzi tak, jak Bóg to robi, wtedy homoseksualiści poczują się jak wszyscy inni, jako naturalna część wspólnoty kościelnej”.
